Po długiej przerwie spotykamy się na wielkopostnej oazie modlitwy w dniach 19-21 marca. Tym razem odwiedzamy Słupsk. Gościnnie przyjęła nas parafia mariacka, a szczególnie oaza tej parafii na czele z ks. Wojtkiem Parfianowiczem. Spędzamy ten czas z Panem Bogiem prosząc go, by przemienił nasze serca ze złego. Chcemy na nowo zwrócić się do Niego. Wierzymy, że to spotkanie jeszcze bardziej doprowadziło nas do kolejnego zmartwychwstania z Nim w naszym życiu. Część warsztatową poświęcamy na uczeniu się nowych śpiewów, które będziemy wykorzystywać w przyszłości. Mimo licznych obowiązków jest obecny z nami ks. Zbyszek Woźniak. Ks. Jacek Lewiński miał dla diakonii ostatnią część konferencyjną o muzyce w liturgii, więc na jakiś czas się z nim żegnamy. Wszyscy są wdzięczni księdzu, że potrafił tak bardzo przybliżyć temat tajemnicy i piękna liturgii.
W wakacje diakonia podejmuje służbę podczas Dni Wspólnoty na wszystkich trzech turnusach. Przyjęliśmy zasadę, że każdy z diakonii sam wybiera sobie podczas wakacji przynajmniej jeden z turnusów, na którym służy, według swoich możliwości czasowych.
Po wakacjach spotykamy się na powakacyjnym Dniu Wspólnoty w Pile, połączonym z czuwaniem młodzieży, w dniach 18-19 września. Ten czas był też bardzo ważny dla całej diakonii, ponieważ został jej przydzielony opiekun duchowy, czyli moderator. Został nim mianowany ks. Andrzej Jarzyna. Jest magistrem muzyki. Cieszy nas to, gdyż będzie nam też pomagał od strony muzycznej. Na kilka godzin przed Diecezjalnym Czuwaniem Młodzieży diakonia miała swoje osobne spotkanie w kościele pw. św. Stanisława Kostki. Podczas niego zostały wprowadzone pierwsze zasady przyjmowania do diakonii i trwania w niej. Wszystko po to, by diakonia rozwijała się i funkcjonowała właściwie. Zostało wprowadzone także przesłuchanie nowych osób, które chcą podjąć służbę w diakonii. Wszystkie osoby, które należą od początku istnienia diakonii zostały jeszcze raz fachowo przesłuchane.
Tym razem na październikowej oazie modlitwy (15-17 października) spotkaliśmy się w Miastku. Gościła nas parafia pw. NMP Wspomożenia Wiernych i moderator tamtejszej oazy ks. Arek Oslislok. To pierwsza oaza modlitwy z warsztatami, na których bardzo mocno diakonia doświadczyła, że ma swojego oddzielnego opiekuna. Tym razem był jeszcze z nami ks. Zbyszek. Wprowadzał ks. Andrzeja w tajniki moderowania diakonią. Część duchowa prowadzona była pod hasłem: służba. Ks. Andrzej z różnych stron próbował ukazywać, czym ona jest i czym powinna być dla diakonii. Cześć warsztatowa zaś w znacznej mierze upłynęła na ćwiczeniach z emisji głosu. Pozostały czas poświęciliśmy na przygotowanie się do służby 11 listopada. Pojawiło się jeszcze kilka osób pragnących włączyć się do służby diakonii. Zostały przesłuchane i powiększyły szeregi diakonii.
I znowu kolejny listopad, czas pracowitej, ale nade wszystko radosnej służby! Tradycyjnie spotkaliśmy się na próbie generalnej w Koszalinie. Gościła nas znowu parafia pw. św. Kazimierza. Dziękujemy za przyjęcie nas, szczególnie ks. proboszczowi Ryszardowi Łopaciukowi i ks. Hubertowi Smołkowiczowi. W grudniowej przerwie międzyświątecznej (28 grudnia) w Domu Samotnej Matki w Koszalinie spotkało się kilka osób z diakonii z s. Moniką, by spróbować spisać statut diakonii, czyli jakiś swoisty kodeks, mówiący czym jest diakonia muzyczna, jaką rolę pełni w naszej diecezji, kto nią kieruje i jakie są prawa i obowiązki tych, którzy podejmują w niej służbę. "Burza mózgów" trwała kilka dobrych godzin. Spisane myśli zostały przekazane ks. Zbyszkowi Woźniakowi w celu zatwierdzenia. Należą się tu wielkie podziękowania w tworzeniu tego dzieła: Natalii Korczyc, Paulinie Antosiewicz, Marioli Pęczak, Łukaszowi Czartowskiemu i Maciejowi Uptassowi.